“अहंकाराचा वारा न लागो राजसा” असे संत ज्ञानेश्वर माऊलींनी म्हटले आहे. माऊलींची माफी मागून त्यात मी थोडासा बदल करु इच्छितो की “अहंकाराचा वारा न लागो ‘उद्धव-राज’सा ! उद्धव आणि राज, अहंकार सोडा आणि महाराष्ट्राच्या भल्यासाठी, सर्वांगीण विकासासाठी एकत्र या. दोघांच्या सुपीक डोक्यात महाराष्ट्राच्या सर्वांगीण प्रगतीचा संपूर्ण आराखडा (रोड मॅप) तयार आहे. तो अमलात आणण्यासाठी तुम्ही दोघांनी सर्वच मतभेद, गीले शिकवे विसरुन, झाले गेले गंगेला मिळाले, असे समजून राज्यातील तेरा चौदा कोटी नागरीक मग त्यात दीन दलित, आदिवासी, गोरगरीब, महिला, कामगार, श्रमिक मजूर, शेतमजूर, समाजाच्या सर्व घटकांपर्यंत विकासाची गंगा पोहोचविण्यासाठी भगीरथ बनून एकत्रित या.
या संदर्भात विद्यमान राजकीय घडामोडींवर हा उहापोह पंधराव्या महाराष्ट्र विधानसभेच्या निवडणुका पार पडून त्याचे निकाल जाहीर झाले. हे निकाल धक्कादायक, अनपेक्षित, आश्चर्यकारक असल्याच्या प्रतिक्रिया समोर आल्या आहेत. या निवडणुकीत देवेंद्र फडणवीस यांच्या नेतृत्वाखालील (चंद्रशेखर बावनकुळे हे प्रदेशाध्यक्ष असले तरी) भारतीय जनता पक्ष, एकनाथ शिंदे यांच्या नेतृत्वाखालील शिवसेना आणि अजित पवार यांच्या नेतृत्वाखालील राष्ट्रवादी काँग्रेस प्रणित महायुतीला २८८ जागांपैकी तब्बल २३० जागा मिळाल्या आणि घवघवीत यश मिळतांना उद्धव बाळासाहेब ठाकरे यांच्या नेतृत्वाखालील शिवसेना (२०), नाना पटोले यांच्या नेतृत्वाखालील कॉंग्रेस (१६) आणि ज्येष्ठ, दिग्गज नेते शरदचंद्र गोविंदराव पवार यांच्या नेतृत्वाखालील राष्ट्रवादी काँग्रेस (१०) अशा एकूण केवळ ४६ जागा मिळून (लोकसभेतील घवघवीत यशावर अक्षरशः पाणी फिरवून) पानीपत झाले.
जून २०२२ मध्ये एकनाथ शिंदे यांचे बंड झाले आणि ३० जून २०२२ रोजी भारतीय जनता पक्षाच्या वळचणीला गेलेल्या शिंदेंच्या गळ्यात भारतीय जनता पक्षाच्या केंद्रीय नेतृत्वाने मुख्यमंत्री पदाची माळ घातली. त्यानंतर अजितदादांनी शरद पवार यांच्या बरोबर फारकत घेत शिंदे फडणवीस सरकार मध्ये स्थान पटकावले. सर्वोच्च न्यायालयाने या दोन्ही पक्षांच्या संदर्भात अद्यापही निर्णय दिलेला नाही. हा निर्णय देण्यापूर्वीच सरन्यायाधीश धनंजय चंद्रचूड हे निवृत्त झाले. महाराष्ट्र विधानसभेच्या या निवडणुकीने अनेकाना अनेक धक्के बसले आहेत. महत्वाचे म्हणजे शरद पवार, उद्धव ठाकरे, कॉंग्रेस आणि महाराष्ट्र नवनिर्माण सेनेचे अध्यक्ष राज ठाकरे यांना जबरदस्त फटका बसला आहे. शंभराहून जास्त जागा लढवूनही राज ठाकरे यांना भोपळाही फोडता आलेला नाही.
लोकसभेच्या निवडणुकीत कॉंग्रेस पक्षाला १३, उद्धव बाळासाहेब ठाकरे यांच्या शिवसेनेला ९, शरदचंद्र पवार यांच्या राष्ट्रवादी काँग्रेस पक्षाला ८ जागा मिळाल्या तर भारतीय जनता पक्षाला ९, शिंदेंच्या शिवसेनेला ७ आणि अजित पवार यांच्या राष्ट्रवादी काँग्रेस पक्षाला केवळ एक जागा मिळाली. एक लोकसभा मतदारसंघ म्हणजे सहा विधानसभा मतदारसंघ या प्रमाणे कालच्या विधानसभा निवडणुकीत उद्धव बाळासाहेब ठाकरे यांनी किमान ५४, शरद पवार यांच्या पक्षाला ४८ आणि कॉंग्रेस पक्षाच्या वाट्याला ७८ यायला हव्या होत्या. ढोबळमानाने हा हिशोब केला तर महाविकास आघाडी सहज सत्तेवर यायला हवी होती. परंतु लोकसभेच्या निवडणुकीनंतर शिंदे, फडणवीस, अजित पवार यांच्या सरकारने मतदारांना प्रलोभने दाखविणारे प्रचंड निर्णय घेतले शासन निर्णयांचा (जीआर) विक्रम केला.
मतदार ‘लाडके’ झाले आणि २८८ पैकी तब्बल २३० जागा जिंकून निर्विवाद सत्ता हस्तगत केली. पक्षाला विधानसभेच्या एक दशांश जागा ज्या पक्षाला मिळतील त्या पक्षाला विरोधीपक्षनेते पद मिळू शकते. परंतु उद्धव ठाकरे, शरदचंद्र पवार आणि कॉंग्रेस मिळून केवळ ४६ जागा मिळाल्याने या पैकी कोणत्याही एका पक्षाकडे विरोधीपक्षनेते पद येऊ शकणार नाही. अर्थात तिघे मिळून एकत्र येऊन दावा करु शकतात आणि उद्धव ठाकरे यांच्या शिवसेनेला हे विरोधीपक्षनेते पद मिळू शकते. हा झाला निवडणुकीतील निकालावरचा वस्तुस्थिती दर्शक आढावा. आपला मूळ मुद्दा वेगळाच आहे. तो आहे हिंदुहृदयसम्राट शिवसेनाप्रमुख श्री बाळासाहेब ठाकरे यांनी १९ जून १९६६ रोजी मराठी माणसाच्या न्याय्य हक्कांसाठी स्थापन करण्यात आलेल्या शिवसेनेचा आणि मुंबई सह महाराष्ट्रात याच शिवसेनेच्या अस्तित्वाचा. एकनाथ शिंदे यांच्या नेतृत्वाखालील शिवसेनेला भले निवडणूक आयोगाने नांव आणि धनुष्यबाण हे चिन्ह दिले असले आणि पक्षोपपक्षात पर्यटन करुन आलेले अनेक जण त्या पक्षात जाऊन वरची पदे उपभोगत असतील तरी मुंबई महाराष्ट्रातील निष्ठावंतांना मानणारी जनता उद्धव बाळासाहेब ठाकरे यांच्या नेतृत्वाखालील शिवसेना हीच बाळासाहेब ठाकरे यांची शिवसेना असल्याचे मानते. ज्यांनी मातोश्रीच्या दरवाजावर कधी पाय ठेवला नाही, ज्यांनी कधी बाळासाहेब ठाकरे यांचे आशीर्वाद घेतलेले नाहीत, ज्यांनी बाळासाहेब ठाकरे हे शिवाजी महाराजांपेक्षा मोठे आहेत काय ? असा सवाल केला आहे ते बाळासाहेब ठाकरे यांचे विचार पुढे नेण्याची भाषा करताहेत.
इतकेच नव्हे तर ज्यांनी बाळासाहेब ठाकरे यांना अटक करण्याचे दुस्साहस केले त्यांच्या मांडीला मांडी लावून बसताहेत. धर्मवीर आनंद दिघे यांना कुणी पाहिले नाही, त्यांचे सान्निध्य, आशीर्वाद, मार्गदर्शन ज्यांना लाभले नाही ते धर्मवीरांचे गोडवे गात आहेत. बाळासाहेब ठाकरे यांनी शिवसेना स्थापन केल्यानंतर हेमचंद्र गुप्ते, छगन भुजबळ, नारायण राणे, गणेश नाईक आणि राज ठाकरे हे शिवसेना सोडून गेले हे अनेक धक्के पचवून बाळासाहेब ठाकरे आणि त्यांच्या पश्चात उद्धव बाळासाहेब ठाकरे यांनी पक्षाला एका दर्जेदार उंचीवर नेऊन ठेवले. शिवसेनेचा आठ वर्षांपूर्वी सुवर्णमहोत्सव झाला. त्यावेळी मी लिहिले होते की, उद्धव आणि राज ठाकरे एकत्र आले, या दोन्ही भावांनी एकत्रितपणे अख्खा महाराष्ट्र पिंजून काढला तर मुख्यमंत्री शिवसेनेचा आणि उपमुख्यमंत्री महाराष्ट्र नवनिर्माण सेनेचा होऊ शकतो. उभा महाराष्ट्र या दोघांची प्रतीक्षा करतोय. १५ डिसेंबर १९८८ रोजी बाळासाहेब ठाकरे यांनी दैनिक सामना साठी मातोश्री येथे माझी मुलाखत घेतली आणि माझी उपसंपादक/वार्ताहर या पदावर नियुक्ती केली. तेंव्हा पासून शिवसेनेच्या अनेक घडामोडींचा मी साक्षीदार ठरलो.
बाळासाहेब ठाकरे यांनी १९९० च्या विधानसभा निवडणुकीत गिरगांव चौपाटीवर केलेल्या भाषणात “महाराष्ट्रात राहतो तो मराठी, गुजरात मध्ये राहतो तो गुजराथी, बंगाल मध्ये राहतो तो बंगाली या न्यायाने हिंदुस्थानात राहतो तो हिंदू” ही हिंदुत्वाची व्याख्या केली होती. ही व्याख्या मुंबई उच्च न्यायालयात मनोहर जोशी यांच्या निवडणूक खटल्यात माझ्या तोंडून न्या. सॅम वरियावा यांच्या समोर आली. या व्याख्येमुळे ११ डिसेंबर १९९५ रोजी न्या. जे. एस. वर्मा यांनी मनोहर जोशी यांना निर्दोष मुक्त केले. छगन भुजबळ यांच्या हकालपट्टी चे निवेदन बाळासाहेब ठाकरे यांनी मला लिहून घ्यायला सांगून ते सामनामधून सर्व वर्तमानपत्रात द्यायला लावले. राज ठाकरे यांनी शिवसेना सोडली त्या संपूर्ण कालावधीत मातोश्री येथे वृत्तांकन करण्यासाठी मला सामना मधून पाठविण्यात आले होते. त्यावेळी सकाळी साडे अकरा वाजता बाळा नांदगावकर हे मातोश्री आणि दुपारी बारा वाजता ते कृष्णकुंज येथे उपस्थित राहून उद्धव आणि राज यांच्यात दुवा म्हणून काम करीत होते. बाळासाहेब ठाकरे यांच्या दृष्टीने तो अतीशय कठीण काळ होता उद्धव ठाकरे यांनी स्पष्टपणे सांगितले होते की मोटारीला एकच स्टेअरिंग असते एक तर ते स्टेअरिंग राजने घ्यावे अथवा मी मोटार चालवावी. एकच स्टेअरिंग दोन जण कसे चालविणार ? राज ठाकरे यांनी ही राजकारण आणि कुटुंब यापैकी एकाची निवड करायची झाल्यास मी कुटुंबाची निवड करीन. राजकारणामुळे कुटुंब तुटू देणार नाही. परंतु दुर्दैवाने विचार विमर्श, चर्चा वाटाघाटी नंतर राज ठाकरे यांनी महाराष्ट्र नवनिर्माण सेना स्थापन करण्याचा निर्णय घेतला.
काही नतद्रष्टांनी मातोश्री हून कृष्णकुंज वर जाऊन शिवसेना नेस्तनाबूत करण्यासाठी राज ठाकरे यांना साकडे घातले त्यांना शिवसेना बाळासाहेब ठाकरे यांनी स्थापन केलेली आहे, माझे भले मतभेद असतील पण मी शिवसेना नेस्तनाबूत करण्यासाठी बाहेर पडलेलो नाही, असे ठणकावून सांगत त्यांना बाहेरचा रस्ता दाखविला. राज ठाकरे आणि उद्धव ठाकरे यांच्या मध्ये समेट घडविण्यासाठी मनोहर जोशी आणि संजय राऊत हे दोघे कृष्णकुंजवर गेले. परंतु ती मनोहर शिष्टाई निष्फळ ठरली तेंव्हा राज समर्थकांनी राऊत यांच्या मोटारीचा चेंदामेंदा केल्याच्या बातम्या आल्या होत्या. एक कट्टर कार्यकर्त्याने कृष्णकुंज ते मातोश्री अशी पदयात्रा काढून ठाकरे बंधूंना एकत्र आणण्यासाठी प्रयत्न केले पण त्याला वेड्यात काढून कशाला वेळ वाया घालवताय असा सल्लाही देण्यात आला. २००९ च्या निवडणुकीत राज ठाकरे यांच्या इंजिनाने भारतीय जनता पक्ष आणि शिवसेनेच्या भल्या भल्या नेत्यांना घरी पाठविले. अपवाद फक्त कल्याणचा ठरला. तिथे दिवंगत खासदार प्रकाश परांजपे यांचे सुपुत्र आनंद परांजपे यांनी मनसेच्या वैशाली दरेकर रिंगणात असतांनाही वसंतराव डावखरे यांना पराभवाची धूळ चारली होती.
उद्धव ठाकरे आणि राज ठाकरे यांचे संबंध अतीशय कौटुंबिक आहेत. लीलावती हॉस्पिटलमध्ये उपचार/शस्त्रक्रिया केलेल्या ज्या उद्धव ठाकरे यांना स्वतः मोटार चालवीत राज ठाकरे हे मातोश्रीवर सुखरुपपणे सोडायला जाऊ शकतात त्या उद्धव ठाकरे यांना राज ठाकरे यांचा भ्रमणध्वनी क्रमांक घेण्यासाठी कार्यकर्त्याची गरज भासते किंबहुना राज ठाकरे यांना उद्धव ठाकरे यांच्या समवेत संवाद साधण्यासाठी मध्यस्थाची आवश्यकता वाटते, यावर शेंबडे पोर तरी विश्वास ठेवेल ? मराठीचा मुद्दा आणि हिंदुत्वाच्या मुद्द्यावर फक्त, फक्त आणि फक्त उद्धव बाळासाहेब ठाकरे यांचाच अधिकार आहे. शिवसेनेचा भगवा हा निखळ संपूर्ण भगवाच आहे जो श्रीरामाचा, शिवरायांचा, हिंदुत्वाचा आहे. या झेंड्याला हिरवी किनार नाही. १९८७ ची विलेपार्ले येथील विधानसभेची पोटनिवडणूक शिवसेनेच्या डॉ. रमेश प्रभू यांनी लढवली होती त्यावेळी बजरंग दल आणि विश्व हिंदू परिषदेने शिवसेनेला पाठिंबा दिला होता आणि जनता दलाच्या प्राणलाल व्होरा यांना भारतीय जनता पक्षाने पाठिंबा दिला होता. शिवसेना हिंदुत्वाच्या मुद्द्यावर निवडणूक जिंकली तेंव्हा भारतीय जनता पक्षाचे चाणक्य म्हणवले जाणारे नेते प्रमोद व्यंकटेश महाजन यांनी शिवसेनाप्रमुख हे हिंदुत्वावर निवडणूक जिंकू शकतात, हे जाणून शिवसेना आणि भारतीय जनता पक्ष यांची युती १९८९ च्या लोकसभा आणि १९९० च्या विधानसभा निवडणुकीत घडवून आणली.
विलेपार्ले येथील विधानसभेची पोटनिवडणूक हिंदुत्वाच्या मुद्द्यावर लढविली म्हणून शिवसेनाप्रमुख बाळासाहेब ठाकरे यांचा हिंदुत्वासाठी सहा वर्षे मताधिकार काढून घेण्यात आला. डॉ. रमेश प्रभू यांना आमदारकीवर पाणी सोडावे लागले. एवढा त्याग शिवसेनाप्रमुख आणि शिवसेनेने केला. ६ डिसेंबर १९९२ रोजी बाबरी मशीद उद्ध्वस्त झाली तेंव्हा भारतीय जनता पक्षाचे राष्ट्रीय उपाध्यक्ष सुंदर सिंह भंडारी यांना पत्रकारांनी प्रश्न केला की, बाबरी किसने गिरायी ? त्यावर सुंदर सिंह भंडारी म्हणाले, “नहीं वह बीजेपी के नहीं थे, आरएसएस के नहीं थे, बजरंग दल के नहीं थे, व्हीएचपी के नहीं थे”. त्यावर पत्रकारांनी पुन्हा प्रश्न विचारला, की फिर वह कौन थे ? तेंव्हा भंडारी यांनी, “शायद वह शिवसेनाके होंगे”, असे सांगत काखा वर केल्या. त्याचवेळी वांद्र्याच्या कला नगरातून वाघाने डरकाळी फोडत,”जर ते शिवसैनिक असतील तर मला त्यांचा अभिमान आहे”, असे ठणकावून सांगितले. हा वाघ दुसरा तिसरा कोणी नसून ते होते हिंदुहृदयसम्राट शिवसेनाप्रमुख श्री बाळासाहेब ठाकरे. हेच बाळासाहेब ठाकरे यांचे कडवे हिंदुत्व. १९९२-९३ च्या दंगलीत, बॉम्बस्फोटाच्या वेळी मुंबई महाराष्ट्रातील मराठी माणसाला, समस्त हिंदूंना संरक्षण देण्याचे शिवधनुष्य पेलण्याचे काम शिवसेना आणि बाळासाहेब ठाकरे यांनी केले.
शिवसेनेची कॉंग्रेस होऊ देणार नाही, अशा आशयाचे फलक आणि जाहिराती देऊन लोकांना संभ्रमित करण्याचे काम शिवसेना द्वेष्ट्यांनी, उद्धव द्वैष्ट्यांनी केले,व. परंतु शिवसेनेचा जन्म झाला तेंव्हा ही माणसे कुठे होती ? १९ जून १९६६ रोजी शिवसेनेची स्थापना झाल्यानंतर १९६७ साली कॉंग्रेसचे स. गो. बर्वे यांना बाळासाहेब ठाकरे यांनी पाठिंबा दिला होता. हे स. गो. बर्वे सनदी अधिकारी होते. त्यांना यशवंतराव चव्हाण यांनी कॉंग्रेस मध्ये आणून इशान्य मुंबई लोकसभा मतदारसंघात उमेदवारी दिली होती. याच स.गो. बर्वे यांनी महाराष्ट्र औद्योगिक विकास महामंडळाची स्थापना केली होती. याच आधारावर गुजरातमध्ये जीआयडीसी स्थापन करण्यात आली. स. गो. बर्वे यांच्या दुर्दैवी निधनानंतर त्यांच्या भगिनी ताराबाई सप्रे यांनाही इशान्य मुंबई लोकसभा निवडणुकीत बाळासाहेब ठाकरे यांनी पाठिंबा दिला होता. ज्या आदित्य ठाकरे यांच्या विरोधात वरळीतून एकनाथ शिंदे यांनी राज्यसभेवर निवडून आलेल्या माजी केंद्रीय मंत्री मिलिंद देवरा यांना उभे केले होते त्याच मिलिंद देवरा यांचे तीर्थरूप मुरली देवरा (तब्बल बावीस वर्षे मुंबई कॉंग्रेसचे अध्यक्ष राहिलेले) यांना महापौर बनविले ते बाळासाहेब ठाकरे यांनीच. १३ ऑगस्ट १९६० रोजी आंतरराष्ट्रीय कीर्तीचे व्यंगचित्रकार बाळासाहेब ठाकरे यांच्या कुंचल्याने भल्या भल्यांना वठणीवर आणणाऱ्या मार्मिक या जागतिक कीर्तीच्या पहिल्या मराठी व्यंगचित्र साप्ताहिकाचे प्रकाशन मुख्यमंत्री आणि कॉंग्रेसचे ज्येष्ठ नेते यशवंतराव चव्हाण यांच्या शुभहस्ते झाले होते.
पहिल्या महिला मराठी राष्ट्रपती प्रतिभाताई पाटील यांना बाळासाहेब ठाकरे यांनी पाठिंबा दिला होता. कॉंग्रेसचेच प्रणव मुखर्जी यांनाही राष्ट्रपती पदासाठी बाळासाहेब ठाकरे यांनी पाठिंबा दिला होता. या दोन्ही वेळा शिवसेना ही भारतीय जनता पक्ष प्रणित राष्ट्रीय लोकशाही आघाडीत होती. डॉ . ए. पी. जे. अब्दुल कलाम हे राष्ट्रपती आणि अटलबिहारी वाजपेयी हे पंतप्रधान असतांना डॉ. मनोहर गजानन जोशी हे लोकसभेचे अध्यक्ष होते आणि याच काळात संसदेच्या मध्यवर्ती सभागृहात स्वातंत्र्यवीर विनायक दामोदर सावरकर यांचे चित्रकर्ती सौ. चंद्रकला कुमार कदम यांनी तयार केलेले भव्य तैलचित्र लावण्यात आले. या अभूतपूर्व ऐतिहासिक कार्यक्रमाच्यावेळी ‘राम’ म्हणून ओळखण्यात येणाऱ्या अटलबिहारी वाजपेयी यांचे ‘लक्ष्मण’ श्री. प्रमोद व्यंकटेश महाजन हे कां उपस्थित नव्हते आणि स्वातंत्र्यवीर सावरकर यांचे सुपूत्र विश्वासराव सावरकर आणि त्यांच्या सहधर्मचारिणीना कशा परिस्थिती मध्ये दिल्लीत नेण्यात आले याचा साद्यंत वृत्तांत ज्येष्ठ पत्रकार, शिवसेनाप्रमुखांच्या सान्निध्यात प्रारंभापासून असलेल्या कुमार कदम आणि शिवसेना नेते सुभाष देसाई यांच्या कडून जाणून घ्यावा. २०१४ च्या लोकसभा निवडणुकीत भारतीय जनता पक्षाचे सहकारी असलेल्या शिवसेनेशी युती २४ सप्टेंबर २०१४ रोजी एकनाथ खडसे यांनी कुणाच्या सांगण्यावरून तोडली हेही जाणून घ्या आणि २०१४ च्या विधानसभा निवडणुकीत कॉंग्रेस, राष्ट्रवादी काँग्रेस, भारतीय जनता पार्टी, शिवसेना आणि महाराष्ट्र नवनिर्माण सेना स्वतंत्र लढले. पण शरद पवार यांच्या अदृष्य हातांनी देवेंद्र फडणवीस यांचे अल्पमतातील सरकार वाचल्यानंतर २२ वर्षात जेवढी बदनामी सहन करावी लागली नाही तेवढी बदनामी १२ नोव्हेंबर २०१४ ते ५ डिसेंबर २०१४ या २२ दिवसांत सहन करावी लागली, असे सांगून धर्मेंद्र प्रधान आणि चंद्रकांत पाटील यांना मातोश्रीच्या दरवाजावर पाठविण्याचे काम करीत आणि उद्धव ठाकरे यांचा पाठिंबा मिळवून २०१९ पर्यंत पाच वर्षे निर्धोक सत्ता देवेंद्र फडणवीस यांनी राबविली.
५ डिसेंबर २०१४ रोजी सकाळी विरोधीपक्षनेते असलेले एकनाथ संभाजी शिंदे उद्धव ठाकरे यांनी पाठिंबा दिल्याने सायंकाळी मंत्री झाले. २०१९ ला राजकीय समीकरणे बदलली. महाराष्ट्र नवनिर्माण सेनेचे अध्यक्ष राज ठाकरे यांनी केवळ उद्धव ठाकरे यांना विरोध करण्यासाठी आपल्या इंजिनाची दिशा फिरती ठेवली मग कधी भारताच्या राजकीय क्षीतिजावरुन मोदी शाह यांना हद्दपार करण्यासाठी राज गर्जना झली तर कधी हिंदुत्ववादी शाल पांघरून नरेंद्र मोदी यांच्या व्यासपीठावर जाऊन महायुतीची सहानुभूती मिळविली.
२८ नोव्हेंबर २०१९ रोजी ज्या उद्धव ठाकरे यांच्या मुख्यमंत्री पदाच्या शपथविधीसाठी मातोश्री कुंदाताई उर्फ मधुवंती ठाकरे यांच्या सह राज ठाकरे सहकुटुंब उपस्थित राहिले त्याच राज ठाकरे यांनी हिंदुहृदयसम्राट शिवसेनाप्रमुख बाळासाहेब ठाकरे यांच्या पक्षातून बाहेर पडल्याचे विस्मरण होत यंदाच्या निवडणुकीत उद्धव ठाकरे यांचा ‘खरा गद्दार’ असा केलेला उद्धार मातोश्री कुंदाताईंसह तमाम मराठी आणि हिंदूंना घायाळ करुन गेला. आज उद्धव आणि राज ठाकरे या दोघांनी समोरचा गारदी ओळखून हातात हात घालून, खांद्याला खांदा मिळवून, तंगड्यात तंगड्या न घालता शिवसैनिक आणि महाराष्ट्र सैनिक यांना सोबत घेत महाराष्ट्र धुंडाळून काढण्याची गरज आहे, काळाची मागणी आहे, मराठी माणूस, हिंदू बांधव वाट पहातोय. शिवसेना आणि महाराष्ट्र नवनिर्माण सेना यांच्या उमेदवारांना मिळालेल्या मतांची बेरीज विजयी उमेवारापेक्षा जास्त होते याचे ठसठशीत उदाहरण ठाणे विधानसभा मतदारसंघात मिळालेल्या राजन विचारे (शिवसेना) आणि अविनाश जाधव (मनसे) यांच्या मतांची बेरीज संजय केळकर यांच्या मतांपेक्षा जास्त दिसून येते. दोघांच्या भांडणात तिसऱ्याचा फायदा होतो. हे टाळण्यासाठी आणि महाराष्ट्राच्या भल्यासाठी उद्धव आणि राज ठाकरे यांनी एकत्र येणे ही काळाची गरज आहे.
बेगडी हिंदुत्ववादी राजकारण्यांचा बुरखा टराटरा फाडून, राजकीय पर्यटन करणाऱ्या वाचाळवीरांना खड्यासारखे बाजूला टाकून पुनश्च हरी ओम करीत उभे रहा, ठाकरे बंधूंनी एकमेकांना साद घालण्याची, टाळी देण्यासाठी कोण पुढाकार घेईल याची वाट न पाहता मातोश्री ते शिवतीर्थ हे अंतर तोडून छत्रपती शिवाजी महाराज उद्यानातील त्यांच्या पायाशी विसावलेल्या शिवसेनाप्रमुख बाळासाहेब ठाकरे यांच्या स्मारकावर त्यांच्या आवडत्या चाफ्याच्या फुलांचा वर्षाव करीत चांदा ते बांदा कूच करावी. आई तुळजाभवानीचे आणि आई एकवीरेचे आशीर्वाद तुमच्या पाठीशी आहेत. उचला तो बेल भंडार आणि चला जनतेचा आशीर्वाद घेण्यासाठी. बांधावरच्या शेतकऱ्यापासून तर चक्र चालवणाऱ्या मजूरापर्यंत आणि दीन दलित, दुबळ्या, रंजलेल्या, गांजलेल्या समाजातील शेवटच्या घटकांपर्यंत, आदिवासी, महिला सर्वांना तुमची आस आहे, सर्वांना तुमच्यावर विश्वास आहे तो सार्थ ठरविण्यासाठीची हीच योग्य वेळ आहे. मुंबई सह संयुक्त महाराष्ट्र लढ्याच्या वेळी सेनापती बापट म्हणाले होते, महाराष्ट्र मेला तरी राष्ट्र मेले|महाराष्ट्राविना राष्ट्रगाडा न चाले|खरा वीर वैरी पराधीनतेचा | महाराष्ट्र आधार हा भारताचा |’ हेच लक्षात ठेवून करु या वाटचाल.
जय महाराष्ट्र !
-योगेश वसंत त्रिवेदी,
९८९२९३५३२१
(लेखक ज्येष्ठ राजकीय विश्लेषक आहेत).
